حال خراب نظام سلامت درمان ندارد؟
تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۲۵۸۳۳
کمبود نیرو و بودجه، اصطلاحاتی که بسیاری از کمبود‌های حوزه‌ی درمان را توجیه می‌کند. هیچ راه حلی برای حل این معضلات وجود ندارد؟
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو _ فاطمه قدیری؛ جلوی وزارت بهداشت شلوغ است، ولی از آن جا که سر و صدا و یا همهمه‌ای نیست کسی توجهی به گروه نسبتا متراکمی که رو به روی ساختمان ایستاده است، نمی‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به سمت محل نشست با معاون درمان می‌روم. کمی زود رسیده ام، ولی تعدادی از خبرنگاران حوزه بهداشت و درمان پیش از من در آن جا نشسته اند. کمی دورتر می‌نشینم و به صحبتشان درباره گاو‌های شیرده جدیدی که وارد شده و یا پرستارانی که پس از عبور از پاندمی بی کار شده اند گوش می‌کنم تا جلسه شروع شود.
جلسه طبق معمول همیشه کمی دیرتر از ساعت اعلام شده شروع می‌شود و در طول این مدت صحبت‌هایی درباره‌ی گله و ناراحتی کادر درمان می‌شنوم و فکر می‌کنم‌ای کاش صحبت‌ها و ناراحتی‌های مردم محروم از پزشک و پرستار هم در محافل خصوصی و غیر رسمی نقل قول می‌شد.
جلسه شروع می‌شود و معاون درمان از توزیع پزشک و افتتاح مراکز پزشکی و دندان پزشکی در مناطق محروم میگوید و من به یاد می‌آورم که شنیده بودم برخی از مردم در استان‌های مرزی مانند سیستان و بلوچستان برای درمان به کشور مجاور (پاکستان) سفر می‌کنند. موضوع را روی کاغذی یادداشت می‌کنم تا بعدا از او در این رابطه بپرسم. کمی هم درباره‌ی گردشگری سلامت و راه اندازی ۲۲۰ مرکز IPD و ارز آوری یک میلیارد دلاری این حوزه صحبت می‌شود که با توجه به تحریم ها، خروج و کمبود ارز در کشور مسئله‌ی بسیار جالب و قابل توجهی است.
پس از اتمام صحبت‌های معاون درمان، اغلب سوالاتی که از طرف خبرنگاران مطرح می‌شود پیرامون پوشش بیمه و کمبود دارو است. از او درباره‌ی کمبود چشمگیر پزشک در کشور (علی الخصوص سیستان و بلوچستان) و مهاجرت بیماران سیستان و بلوچستانی به پاکستان می‌پرسم. او اعتقاد دارد که سیستان و بلوچستان استان بسیار پهناوری است و این امر عادی است. «بدون شک افرادی که برای درمان به پاکستان می‌روند در آن کشور اقوام و خویشاوندانی دارند، همانطور که عکس این موضوع نیز اتفاق می‌افتد و این طور نیست که عزیزان ما در سیستان و بلوچستان به دلیل نبود امکانات مجبور به رفتن به پاکستان باشند. قطعا در خود زاهدان و استان‌های اطراف مانند کرمان امکانات درمانی بسیار خوبی وجود دارد، مخصوصا که پاکستان از نظر پزشکی وضعیت خوبی ندارد و خیلی از بیماری‌هایی که در ایران و حتی سیستان و بلوچستان ریشه کن شده است همچنان در پاکستان دیده می‌شود. مثلا در پاکستان هنوز فلج اطفال وجود دارد در حالی که در ایران ریشه کن شده است».
البته که او مسئله‌ی کمبود پزشک را رد نکردند و عقیده دارد که باید برای مناطق محروم از پزشک چاره‌ای اندیشید؛ «این جزو الویت‌های ماست که این مشکل را هرچه سریعتر اصلاح کنیم. جلسه‌ای هم چند هفته‌ی پیش با رئیس دانشگاه و معاون درمان داشتیم که در آن جا به صورت جهادی جهشی در امکانات و تجهیزات انجام شود. مثلا تعداد زیادی از ۲ هزار و ۳۰۰ پزشکی که توزیع کردیم را به مناطق محروم فرستادیم و الان داریم در استان سیستان و بلوچستان امکان جراحی مغز استخوان را فراهم می‌کنیم که جزو پیشرفته‌ترین جراحی‌ها است.»
معاون درمان عقیده داشتند که در استان‌هایی که خیلی پهناور هستند، به دلیل فاصله زیاد شهر‌ها این حالت ایجاد می‌شود. وگرنه این طور نیست که بگوییم به دلیل عدم دسترسی به پزشک است؛ و من فکر کردم مگر طی کردن مسیر طولانی برای رسیدن به پزشک در هنگام بیماری و درد، همان نشانه‌ی واضح عدم دسترسی به پزشک نیست؟
پس از پایان جلسه و خروجم از ساختمان متوجه ازدحام جلوی درب می‌شوم. گروه‌های چند نفره و با فاصله‌ای تشکیل شده بود و اکثریت افراد حاضر در این دایره‌های جمعی خشمگین و مضطرب هستند. هنگام عبور از میانشان متوجه می‌شوم دانشجو‌های علوم پزشکی دانشگاه‌های اوکراین هستند که به دلیل جنگ مجبور به بازگشت شده اند. از یکی از خانم‌ها که کمی آرام‌تر از بقیه بود دلیل جمع شدنشان را می‌پرسم. میگوید: «به دلیل جنگ از اوکراین به ایران آمدیم، ولی اجازه‌ی ادامه تحصیل را به ما ندادند و گفتند ادامه تحصیل منوط بر قبولی در آزمون است. حالا که جواب آزمون منتشره شده تعداد قابل توجهی نمره‌ی مورد نیاز را دریافت نکرده اند و این درحالی است که سطح آزمون بالاتر از سطح استاندارد بوده است. حالا ما یا باید برویم و از ابتدا شروع به درس خواندن کنیم، درحالی که تعداد قابل توجهی از ما بیشتر از ۷ ترم تحصیلی را در اوکراین گذرانده ایم و یا ترک تحصیل و ادامه درسمان در یک رشته‌ی دیگر را انتخاب کنیم. به عبارتی نه راه پس داریم و نه راه پیش.»
در راه بازگشت، به کمبود پزشک، خروج ارز و نیاز به تامین بودجه، بهانه‌ی کمبود بودجه‌ی دانشگاه‌ها برای فراهم کردن امکانات و تجهیزات فکر می‌کنم؛ اینکه کمی از این مشکلات با پذیرش دانشجویانی که برای تحصیل حاضر به پرداخت شهریه با ارزی به غیر از ریال هستند حل می‌شود. از خودم می‌پرسم آیا واقعا دانشگاه‌های ایران به هیچ وجه امکان فراهم کردن شرایط تحصیلی برای این افراد را ندارند یا تمام این‌ها بهانه ایست برای انحصار در علوم پزشکی؟
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: دانشجویان علوم پزشکی کمبود پزشک عدالت در سلامت نظام سلامت سیستان و بلوچستان معاون درمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۲۵۸۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عوارض مصرف خودسرانه داروهای بدون نسخه
کارشناس گروه تجویز و مصرف منطقی و اطلاع رسانی فرآورده‌های سلامت سازمان غذا و دارو، خطرات و تهدیدات مصرف خودسرانه داروهایی که بدون نسخه هم بفروش می‌رسند (داروهای OTC) را تشریح کرد.
به گزارش ایسنا، دکتر راضیه کشاورز ملکی با اشاره به هزینه بالای ویزیت پزشکان، اطلاعات اشتباه فضای مجازی، عدم‌اعتماد به پزشک، ترجیح نظرات و سلایق بیمار بر پزشک معالج، ترجیح توصیه‌های غیراصولی افراد به یکدیگر به جای مسائل تجربی را از دلایل موثر در مصرف بالای داروهایی دانست که بدون نسخه هم بفروش می‌رسند.
به گفته وی، این تصور که مصرف داروی بیشتر تضمین کننده، تاثیر بیشتر و بهبودی سریعتر است، یک باور غلط می باشد و هیچوقت نباید داروهای OTC را با مصرف طولانی‌تر یا با دوزهای بالاتر از چیزی که در بروشور آن قید شده، استفاده کرد. اگر پس از مصرف دارو طبق نظر پزشک بهبودی حاصل نشود باید دوباره به پزشک مراجعه کرد و اگر به این علائم توجه نشود و مصرف خودسرانه داروهای OTC ادامه پیدا کند، حتما عوارض دارویی اتفاق می‌افتد.
این کارشناس گروه تجویز و مصرف منطقی و اطلاع رسانی فرآورده‌های سلامت سلامت غذا و دارو همچنین توجه به فرهنگسازی را در جلوگیری از مصرف خودسرانه دارو بسیار مهم دانست و گفت: عواملی از جمله مصرف بیش از مقدار توصیه شده، طولانی‌تر از زمان توصیه‌شده و بدون توجه به هشدارها و موارد درج شده روی برچسب دارو، همچنین مصرف این داروها بدون تجویز پزشک و داروساز، مصرف خود سرانه است و باید در این‌باره آموزش‌های دقیق و فرهنگسازی داشته باشیم.
وی تاکید کرد: مردم نباید تصور کنند که این داروها خطرات و عوارض کمی دارند. مهم نحوه مصرف آنهاست که بتواند نتیجه درست را برایشان به همراه داشته باشد.
کشاورز ملکی خاطر نشان کرد: مهم‌ترین توصیه، مصرف دارو براساس دستورالعمل‌های روی برچسب، طبق دستور پزشک یا مشاوره با داروسازی که در داروخانه حضور دارد، می باشد.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»